Ufaklıkları daha aktif olmaya teşvik etmek biraz zorlu olabilir; ancak hayatınıza daha fazla stres eklemeden, ailenizi harekete geçirmekte kullanabileceğiz birkaç basit yöntem var:
Örnek teşkil etmek
Pediatr Philippa Gordon’a göre, telefonları ile ya da bilgisayarları başında önemli ölçüde vakit geçiren ebeveynler, çocuklarının bunu alışkanlık haline getirmesine sebep oluyor.
“Önemli olan ebeveynlerin söyledikleri değil, yaptıkları.” diyor Dr. Gordon. Çocuklarınızdan yapmalarını istediğiniz şeyleri bizzat yapmadığınızda, çocuklarda kafa karışıklığı yaşanıyor ve güven eksikliği görülüyor.
Günde yaklaşık 20 dakikayı ekranlardan uzaklaşıp hareket etmeye ayırmak, nihayetinde daha sağlıklı bir hayat tarzının oturmasına yardımcı olacaktır. Markete mi gitmeniz gerek? Ailece yürüyerek gitmeyi deneyin. Çocuğunuzu bebek arabasında gezdirmektense, yürümesi için teşvik edin. Çocuklarınızın adımlarının ve fiziksel aktiviteye ayırdıkları sürenin takibinde bulunmalarını istiyorsanız eğer, bazı uygulamalar kullanmalarını sağlayabilir, fiziksel aktivite zamanının geldiğini onlardan öğrenebilirsiniz. Bu da onlara bir görev olur ve olaylara dahil olduklarını düşünüp onları canlı tutar.
Ekran başında geçirilen zamanı sınırlandırın
Yapılan araştırmalara göre, 2013 yılında çocukların cep telefonu ile oynama ortalamaları 15 dakika iken, bu süre 2017 yılında 48 dakikaya kadar çıktı. Şimdi ise pandemi ile daha da arttı. Televizyona ya da bilgisayar oyunlarına bağımlı çocuklarınız varsa eğer, bu sayılar sizin için yeterli bir şok kaynağı olmayabilir; ancak hem sizin hem de çocuklarınızın cihazlarla ne kadar zaman geçirdiğinizin farkında olmanız önemli.
Yemekten sonra oturup televizyon izlemektense, dışarı çıkıp kısa bir yürüyüş yapın hep birlikte, “Bir aile olarak kaliteli zaman geçirmek, serotonin ve endorfin seviyelerini yükselterek ruh halinizi düzeltir, daha iyi uyumanızı sağlar ve beyin fonksiyonlarınızı geliştirir.” diyor kişisel antrenör Allie Steele. “Aile içi başarıya, her gün belirli bir zaman dilimini çocuklarla egzersiz yapılarak ulaşılabilir.”
İlişkiler, birlikte geçirilen zamanla kurulur ve çocuklar, enerjilerini harcayabilecekleri fırsatlara sahip olduklarında gelişirler.
Aktiviteler için bir puan sistemi oluşturun
Çocuklarınızı hareket etmeye ikna etmek zorsa eğer, bunu gereklilikten çok oyun gibi göstermeye çalışın. Mesela günlük hedeflerine her ulaştıklarında, fiziksel aktiviteleriniz için kullanacağınız bir çizelgeye çıkartma yapıştırın. Küçük hediyelerle ödüllendirme ya da biraz bozukluk kazanmalarını sağlama da aktiviteye katılım isteklerini desteklemek için kullanabileceğiniz yöntemlerden.
Steele, 3 yaş ve üzeri çocuklar için günlük minimum 1 saat fiziksel aktivitenin gerekli olduğundan bahsediyor. İşi daha az sıkıcı hale getirmek için süre gerekliliğini gün içerisine yayarak da karşılayabilirsiniz.
Egzersizi herkes için keyifli bir hale getirin
Tek bir aktiviteye bağlı kalmaktansa – her hafta futbol ya da tenis oynamak gibi – çocuklarınızla birlikte yeni bir şeyler deneyin. Buz patenine gidin, parkta frizbi oynayın vs.
Çocuğunuz açık havada olmaktan hoşlanmıyorsa eğer, egzersiz yapmayı kapalı alanlara entegre etmek önemli. Salonunuzda bir engel parkuru kurun ya da evin içerisinde hazine avı konseptinde oyunlar yaratın. Unutmayın ki aktivitelere heyecanla yaklaştığınızda, çocuklarınız da katılım konusunda daha istekli olurlar.
Üç çocuk annesi olan Steele, çocuklarını klasik iskambil kartlarını kullanarak hareket ettirdiğini söylüyor. Her bir resimli kart farklı bir egzersiz türünü temsil ediyor, sayı kartları ise egzersizin kaç kez yapılacağını. Örneğin kupa dört, 4 kez sıçrama anlamına gelirken; sinek sekiz, 8 kez mekik demek oluyor. Bir sonraki kartın ne olacağı sürprizi çocuklarınıza bolca heyecan katacak ve egzersizin uzun sürmesine yardımcı olacak.
Aile sağlığınızı korumak için farklı yollar bulmaya çalışmak, göz korkutucu bir görev değil, ilişki kurmaya dair heyecan verici bir fırsat olarak görülmeli. Teknolojiden biraz uzaklaşın ve birlikte olmaya odaklanın. Hem keyifli zaman geçirecek hem de sağlıklı kalabileceksiniz.
